تاریخچه شرکت IBM - بخش اول
International Business Machines (با نام مستعار Big Blue) یکی از بزرگ‌ترین و موفق‌ترین شرکت‌های دنیا است. تولید بسیاری از فناوری‌های کلیدی از جمله سیستم پانچ کارت‌ها در دهه ۱۹۸۰ تا نیمه هادی‌های سیلیکان-ژرومانیوم دهه ۱۹۹۰ باعث شده بخش عمده تاریخچه IBM به تاریخچه‌ی کامپیوتر شباهت پیدا کند.
IBM با تولید tabulator که یک دستگاه محاسبه‌گر با استفاده از دسته‌های کارت پانچ شده برای ذخیره سازی اطلاعات بود توسط هرمان هولریث، آماردان آمریکایی تاسیس شد و در اوج موفقیت در حدود ۳۸۵۰۰۰ کارمند را در سراسر دنیا استخدام کرده. هولریث ابتدا این دستگاه را برای ثبت کردن اطلاعات مهاجرین به آمریکا ساخته بود اما در عمل به قابلیت‌های و کاربردهای مفید آن پی برد و در سال ۱۸۹۶ شرکت Tabulation Machines را تاسیس کرد که در سال ۱۹۱۱ با شرکت‌های International Times Recording و Computing Scale ادغام شد و شرکت C-T-R را بوجود آورد. در سال ۱۹۱۴ مدیریت شرکت به توماس واتسون سپرده شد و واتسون نام شرکت را در سال ۱۹۲۴ به IBM تغییر داد.
IBM به‌قدری موفق شده بود که در سال ۱۹۳۲ دولت آمریکا اولین پرونده‌ی شکایت ضد انحصار بزرگ از سه پرونده‌ی موجود در آن زمان را علیه این شرکت برای انحصاری کردن بازار دستگاه‌های پانچ کارت، دریافت کرد. وکلای IBM بخش عمده‌ی پنجاه سال بعد را به جنگ در دادگاه سپری کردند، اما پرونده‌ی ۱۹۳۲ نتوانست مانع رشد IBM شود. IBM در سال ۱۹۳۳ خط تولید خود را به ماشین حساب‌های الکتریکی گسترش داد و تا ۱۹۹۰ مهمترین بخش درآمد IBM از همین ماشین حساب‌ها بود.
در سال ۱۹۳۵ دولت آمریکا قرارداد محاسبه‌ی ۲۶ میلیون پرونده را که مورد نیاز قانون جدید تأمین اجتماعی بود به IBM واگذار کرد، این محاسبه یکی از بزرگ‌ترین عملیات محاسبه در طول تاریخ محسوب می‌شد.
با این حال که لامپ خلاء در ۱۹۰۶ اختراع شده بود IBM تا دهه ۱۹۴۰ بیشتر تمرکز خود را بر روی تولید دستگاه‌های مکانیکی معطوف کرده بود. در همین دهه IBM به کمک هاوارد آیکن از دانشگاه هاروارد دو کامپیوتر به نام‌های Harvard Mark I و Selective Sequence Electronic Calculator که در آنها از ۱۲۰۰ لامپ خلاء استفاده شده بود، ساخت. IBM در ۱۹۵۲ اولین کامپیوتر تجاری همه منظوره را به نام ۷۰۱ وارد بازار کرد و به این ترتیب رسماً وارد بازار کامپیوتر شد. واتسون در ابتدا با ورود IBM به دنیای کامپیوتر‌های الکترونیکی مخالف بود اما در سال ۱۹۵۶ زمانی که پسر واتسون یعنی توماس واتسون جونیور مدیر عامل اجرایی IBM شد این تحول صورت گرفت. در آن زمان IBM در حدود ۶۰۰۰۰ کارمند در ۲۰۰ دفتر در نقاط مختلف جهان داشت و ۶۰۰۰ نوع مختلف کامپیوتر را تولید می‌کرد.
سال ۱۹۵۶ برای IBM سال دشواری بود، در این سال پرونده‌ی ضد انحصار به رای نهایی رسید و IBM ناگزیر شد مجوز دستگاه‌هایش را نیز واگزار کند. در همین سال IBM به شش بخش جداگانه تقسیم شد.
دهه ۱۹۶۰ دوران اوج IBM بود و در سال ۱۹۶۲ درآمد سالیانه این شرکت برای اولین بار به یک میلیارد دلار رسید. مهمترین محصول این دهه پردازش‌گر مبادلات شبکه‌ای یا OLTP بود که ابتدا برای کمک به خطوط هواپیمایی در خودکار کردن مدیریت رزرو بلیط تولید شده بود، امروزه این سیستم به عنوان نرم‌افزار مدیریت مبادلات بلادرنگ در دستگاه‌های خودپرداز استفاده می‌شود. در حقیقت می‌توان گفت نرم‌افزار CICS (سیستم کنترل اطلاعات مشتریان) در قالب OLTP سی سال قبل از ظهور وب و تجارت الکترونیک، این کار را انجام می‌داد.
ادامه دارد...
IBM با تولید tabulator که یک دستگاه محاسبه‌گر با استفاده از دسته‌های کارت پانچ شده برای ذخیره سازی اطلاعات بود توسط هرمان هولریث، آماردان آمریکایی تاسیس شد و در اوج موفقیت در حدود ۳۸۵۰۰۰ کارمند را در سراسر دنیا استخدام کرده. هولریث ابتدا این دستگاه را برای ثبت کردن اطلاعات مهاجرین به آمریکا ساخته بود اما در عمل به قابلیت‌های و کاربردهای مفید آن پی برد و در سال ۱۸۹۶ شرکت Tabulation Machines را تاسیس کرد که در سال ۱۹۱۱ با شرکت‌های International Times Recording و Computing Scale ادغام شد و شرکت C-T-R را بوجود آورد. در سال ۱۹۱۴ مدیریت شرکت به توماس واتسون سپرده شد و واتسون نام شرکت را در سال ۱۹۲۴ به IBM تغییر داد.
IBM به‌قدری موفق شده بود که در سال ۱۹۳۲ دولت آمریکا اولین پرونده‌ی شکایت ضد انحصار بزرگ از سه پرونده‌ی موجود در آن زمان را علیه این شرکت برای انحصاری کردن بازار دستگاه‌های پانچ کارت، دریافت کرد. وکلای IBM بخش عمده‌ی پنجاه سال بعد را به جنگ در دادگاه سپری کردند، اما پرونده‌ی ۱۹۳۲ نتوانست مانع رشد IBM شود. IBM در سال ۱۹۳۳ خط تولید خود را به ماشین حساب‌های الکتریکی گسترش داد و تا ۱۹۹۰ مهمترین بخش درآمد IBM از همین ماشین حساب‌ها بود.
در سال ۱۹۳۵ دولت آمریکا قرارداد محاسبه‌ی ۲۶ میلیون پرونده را که مورد نیاز قانون جدید تأمین اجتماعی بود به IBM واگذار کرد، این محاسبه یکی از بزرگ‌ترین عملیات محاسبه در طول تاریخ محسوب می‌شد.
با این حال که لامپ خلاء در ۱۹۰۶ اختراع شده بود IBM تا دهه ۱۹۴۰ بیشتر تمرکز خود را بر روی تولید دستگاه‌های مکانیکی معطوف کرده بود. در همین دهه IBM به کمک هاوارد آیکن از دانشگاه هاروارد دو کامپیوتر به نام‌های Harvard Mark I و Selective Sequence Electronic Calculator که در آنها از ۱۲۰۰ لامپ خلاء استفاده شده بود، ساخت. IBM در ۱۹۵۲ اولین کامپیوتر تجاری همه منظوره را به نام ۷۰۱ وارد بازار کرد و به این ترتیب رسماً وارد بازار کامپیوتر شد. واتسون در ابتدا با ورود IBM به دنیای کامپیوتر‌های الکترونیکی مخالف بود اما در سال ۱۹۵۶ زمانی که پسر واتسون یعنی توماس واتسون جونیور مدیر عامل اجرایی IBM شد این تحول صورت گرفت. در آن زمان IBM در حدود ۶۰۰۰۰ کارمند در ۲۰۰ دفتر در نقاط مختلف جهان داشت و ۶۰۰۰ نوع مختلف کامپیوتر را تولید می‌کرد.
سال ۱۹۵۶ برای IBM سال دشواری بود، در این سال پرونده‌ی ضد انحصار به رای نهایی رسید و IBM ناگزیر شد مجوز دستگاه‌هایش را نیز واگزار کند. در همین سال IBM به شش بخش جداگانه تقسیم شد.
دهه ۱۹۶۰ دوران اوج IBM بود و در سال ۱۹۶۲ درآمد سالیانه این شرکت برای اولین بار به یک میلیارد دلار رسید. مهمترین محصول این دهه پردازش‌گر مبادلات شبکه‌ای یا OLTP بود که ابتدا برای کمک به خطوط هواپیمایی در خودکار کردن مدیریت رزرو بلیط تولید شده بود، امروزه این سیستم به عنوان نرم‌افزار مدیریت مبادلات بلادرنگ در دستگاه‌های خودپرداز استفاده می‌شود. در حقیقت می‌توان گفت نرم‌افزار CICS (سیستم کنترل اطلاعات مشتریان) در قالب OLTP سی سال قبل از ظهور وب و تجارت الکترونیک، این کار را انجام می‌داد.
ادامه دارد...
::
::
::
::
::
::
::
هیچ بازخوردی "تاریخچه شرکت IBM - بخش اول"
ارسال یک نظر