ره آورد

امروزه تولید محتوای در میان جامعه علمی جهان اهمیت ویژه ای یافته است بطوری که اصلی ترین معیار برای تعیین جایگاه علمی و رتبه بندی کشور ها میزان تولید علم و مشارکت در توسعه علم جهانی آنها می باشد .

راه حل ارائه شده برای یک مسأله علمی که قبلاً مجهول بوده مصداق تولید محتوای علمی است ، منظور فکر یا نظری بکر و تازه است که مورد تأیید متخصصان قرار گرفته باشد ( یا حداقل مخالفتی با آن نشود ) . علم باید سه ویژگی کسب ، انتقال و کاربرد را داشته باشد . زمانی تولید علم صورت گرفته است که علم کسب شده در حل مشکلات کاربرد پیدا کند . معمولاً اهداف مراکز علمی نیز بر پایه این سه ویژگی علم یعنی پژوهش ( کسب ) ، انتقال ( آموزش ) و کاربرد ( خدمات اجتماعی ) تعریف می شوند .

شاخص های تولید محتوا

پژوهشهای بنیادی و مقالات بین المللی : نظریه ها و دستاوردهای دسته اولی که در یک نشریه معتبر جهانی منتشر شود و در دسترس دیگران قرار گیرد و مورد رجوع و استناد قرار بگیرد تولید محتوای علمی تلقی می شود . تولید علم به معنای ارائه فکری اصیل است که آخرین و عالی ترین مرحله علم است .

پژوهشهای کاربردی : علم تولید شده باید به مصرف برسد زیرا ارزش واقعی علم به نشر و کاربرد آن است ، هر نوع مستند علمی اعم از کتاب ، مقاله و … که در قالب یک منبع معتبر بین المللی منتشر شود و مورد کاربرد یا همان رجوع و استناد قرار گیرد عنوان تولید محتوای علمی را به خود می گیرد .

اختراع : در صورتی که به ثبت جهانی برسد و مراحل بررسی فنی را طی کند می تواند به عنوان شاخص تولید محتوای علمی به حساب آید . معمولاً از اختراع مقاله بین المللی منتشر می شود که مدرکی برای تولید علم است .

کتاب : می تواند شاخصی برای تولید محتوای عملی باشد در صورتی که تألیفی باشد نه ترجمه یا گردآوری .

گزارشات علمی و پژوهشی ، آثار ادبی و هنری منحصر به فرد ، کارگروهی منتج به مقاله ، نوآوری و کارآفرینی ، مجلات نمایه شده ، نظریه پردازی ها ، حل مسأله با روش ضابطه مند و تعمیم پذیر و تولید تصمیم و الگو را نیز می توان از دیگر شاخص های تولید محتوای علمی به حساب آورد .

مدرن ترین نوع تولید محتوای علمی همان توسعه محتوا الکترونیکی است که امروزه با توجه به حجم بسیار زیاد اطلاعات ( انفجار اطلاعات ) مورد توجه قرار گرفته است .